Ομιλία του Νίκου Στουπή στην συγκέντρωση για την οικονομική κρίση στην Λιβαδειά με τον Γιάννη Δραγασάκη.

του Νίκου Στουπή*

Αγαπητοί σ/φοι και σ/σες, καλησπέρα σε όλους σας, και ευχαριστώ για την πρόσκληση να απευθύνω χαιρετισμό στην αποψινή μας συνάντηση.

Πολλά από τα θέματα της καθημερινότητας που μας απασχολούν έχουν μεταφερθεί σαν αρμοδιότητες πια στο αιρετό περιφερειακό συμβούλιο στο οποίο συμμετέχουμε.

Ο νέος αυτός θεσμός , όπως πολύ καλά αποδεικνύει η μέχρι τα τώρα λειτουργία του, όχι μόνο δεν έχει κάποια σχέση με αυτά που πρέσβευε και πρεσβεύει η Αριστερά, δηλ. την ουσιαστική αποκέντρωση, την συμμετοχή των πολιτών στην διαχείριση των κοινών, τον δημοκρατικό προγραμματισμό και την περιφερειακή ανάπτυξη, την διαφάνεια και τον δημοκρατικό έλεγχο , αλλά δικαιώνει όλους εμάς που από την αρχή είχαμε αποκαλύψει πως η νέα συγκρότηση του κράτους δεν έγινε γιατί οι κυβερνώντες πίστευαν σε αυτή, αλλά στα πλαίσια των οριζόντιων προβλέψεων δημοσιονομικών περικοπών που προέβλεπαν οι απεχθείς συμφωνίες Κυβέρνησης – ΕΕ-ΔΝΤ.

Η πλειοψηφία του Περιφερειακού Συμβουλίου ψήφισε με την συνδρομή των δυνάμεων του ΛΑΟΣ , αλλά και χωρίς σοβαρή επί της ουσίας αντιπολίτευση από τις δυνάμεις της ΝΔ, τα βασικά που θα ρυθμίσουν πλευρές της ζωής μας τουλάχιστον για φέτος, που θα σφραγίσουν όμως το μέλλον του θεσμού, αφού η αρχή είναι το ήμισυ του παντός.

• Συζητήσαμε και ψήφισαν έναν προϋπολογισμό , χωρίς να έχει προηγηθεί η απογραφή σε κάθε Περιφερειακή Ενότητα. Αυτή τελικά ήρθε ημιτελής και συμπληρωνόταν στην διάρκεια της τελευταίας συνεδρίασης , με την επισήμανση πως είναι μεταβατική και θα συμπληρώνεται από μεταγενέστερους ελέγχους, χωρίς έλεγχο στα ταμειακά υπόλοιπα παρά μόνο με την καταγραφή των τραπεζικών υπολοίπων, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται οι απαιτήσεις από τρίτους και οι απαιτήσεις τρίτων, χωρίς να υπολογίζεται η αξία της κινητής περιουσίας.
• Συζητήσαμε και ψήφισαν έναν προϋπολογισμό, χωρίς να προηγηθεί διαβούλευση για έναν ορίζοντα βάθους 10ετίας, 5ετίας,3ετίας, πάνω στο όραμα και το μοντέλο της Περιφερειακής ανάπτυξης της περιοχής μας .
• Συζητήσαμε και ψήφισαν έναν προϋπολογισμό, χωρίς να έχουν αποτυπωθεί οι επείγουσες και επίκαιρες χωρικές και κοινωνικές ανάγκες της Περιφέρειας και των κατοίκων της. Χωρίς να έχουν συζητηθεί σε ένα πρωτογενές στάδιο τουλάχιστον προτεραιότητες που σχετίζονται με το πρόγραμμα Δημοσίων επενδύσεων και το Τεχνικό πρόγραμμα. Αυτά ήρθαν στα πλαίσια ενός προϋπολογισμού φτώχειας , χωρίς ως έργα να εμφανίζουν κάποια συνοχή, να διαπνέονται από μια ενιαία αντίληψη που να αποτυπώνει ολοκληρωμένες πολιτικές. Με ασάφεια στην περιγραφή τους. Με τον χαρακτήρα κυρίως μικρών έργων δημοτικού χαρακτήρα, με χαρακτηριστικά ρουσφετολο-γικών παροχών (έφεση σε μικροέργα εκκλησιών και μαζικών φορέων κυρίως αθλητικών συλλόγων), σπασμένων ως προς το ενιαίο του χαρακτήρα τους ή στα όρια των αναθέσεων για να αποφεύγονται οι διαγωνισμοί. Ως συνεχιζόμενα έργα για να πληρωθούν παλιές αμαρτίες των Νομαρχιών, με ένα μεγάλο ερωτηματικό πότε πραγματικά συμβασιοποιήθηκαν αυτά.. Με έργα που τα χαρακτηρίζει αδιαφάνεια, προϊόντα συναλλαγής, συντήρησης του τοπικού συστήματος διαμεσολάβησης και συντήρησης τοπικών συστημάτων μικροεργολαβιών. Με εξασφαλισμένες πιστώσεις από εθνικούς πόρους στην καλύτερη περίπτωση με 10-12.000.000 εκ. ευρώ και ένα ταμειακό υπόλοιπο περίπου 10 εκ. για την χρηματοδότηση αυτών των έργων. Με έναν προϋπολογισμό έργων από όλες τις πηγές (τόκους – ίδιους πόρους-άλλους φορείς – Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους ) ύψους 38 περίπου εκατομμυρίων, από τα οποία 20% μόνο αφορούν νέα έργα.
• Συζητήσαμε και ψήφισαν έναν καθοδηγούμενο από το Υπουργείο προϋπολογισμό, ενταγμένο στην «μνημονιακή λογική» των οριζόντιων δημοσιονομικών μηδενισμών χωρίς την παραμικρή κοινωνική ευαισθησία, αφού όπως γράφεται και στην εισηγητική έκθεση είναι «δεσμευτικό με βάση εγκύκλιο ΥΕΑΗΔ να μην ξεπερνά τις περυσινές πιστώσεις» .
• Συζητήσαμε και ψήφισαν έναν καθοδηγούμενο από το Υπουργείο προϋπολογισμό, που δεν στηρίζεται σε βασικές αρχές – δείκτες που οφείλουν να διέπουν την επεξεργασία ενός προϋπολογισμού, ιδιαίτερα αυτές της κάλυψης υπαρκτών κοινωνικών αναγκών και ανταποδοτικότητας , της πληθυσμιακής ωφελιμότητας και της ισοτιμίας περιοχών, ομάδων, ατόμων. Ασπόνδυλο και χωρίς ομοιογένεια. Ικανό να προάγει ανισορροπίες ανάμεσα σε Περιφερειακές Ενότητες (αν δεν υποκρύπτει άλλου τύπου συμβιβασμούς κάτω από το τραπέζι ανάμεσα στα μέλη της Οικονομικής Επιτροπής ) αφού χαρακτηρίζεται σημαντικά από ανομοιογένεια και ανομοιομορφία ανάμεσα σε κωδικούς – ενότητες δαπανών – Νομαρχιακές Ενότητες. Παραπλανητικό γιατί δεν συγκρίνει το τι δαπάνες απωλέσθηκαν, τι εισροές ήρθαν επί πλέον σε σχέση με τις αρμοδιότητες που πήγαν στους Δήμους από την Περιφέρεια ή ήρθαν σε μας από την Κεντρική Διοίκηση . Ανεπαρκή όσον αφορά εισροές από Κεντρικούς Πόρους. Με μηδενικές Δημόσιες Επενδύσεις, και που παρόλη την « κακομοιριά του» , ισοσκελίζεται μόνο και μόνο λόγω των «προικιών» 26.000.000 ευρώ που φέρνουν οι συνενούμενες Νομαρχίες. Αφερέγγυο στα όρια της νομιμότητας αφού δεν είναι ενοποιημένος αλλά πραγματοποιείται ανά Περιφερειακή Ενότητα, και δεν προβλέπει ξεχωριστές δαπάνες για την Κεντρική Διοίκηση, αλλά τις διαχέει αδιαφανώς στις Ενότητες Όπως καταμαρτυρά η ανάλυση του
• Είναι κατά 10% μειωμένος από τον διαμορφωμένο του 2010,
• Οι φτωχοί συγγενείς του είναι οι Διευθύνσεις που σχετίζονται με την Κοινωνική διάσταση της Περιφερειακής Πολιτικής , και οι οποίοι για την υποστήριξή της συνολικά διαχειρίζονται το 4,8% του προϋπολογισμού (Υγείας πρόνοιας 1,85% - Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής 1,64% - Περιβάλλοντος 0,42% - Ανάπτυξης 0,31% και μεταφορών 0,6%)
• Οι μεγάλοι θιγμένοι σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια που εμφανίζουν συνολικά και τις μεγαλύτερες μειώσεις είναι οι τομείς :

Δ/νση Υγείας –Πρόνοιας (κοινωνική πολιτική) μείον 36% από 2009 και μείον 40% από 2010

Δ/νση Οικονομικού Διοικητικού (προσωπικό) μείον 20% από 2009 και μείον 27% από 2010

Δ/νση Αγροτικής Οικονομίας-Κτην (ανάπτυξη) μείον 12% από 2009 και μείον 39% από 2010

• Εμφανίζεται μεγάλη απόκλιση από τους μ.ο των διάφορων τομέων πολιτικής με βάσει τις Διευθύνσεις στην Περιφέρεια σε σύγκριση με τους αντίστοιχους ανά περιφερειακή ενότητα.

Είναι καθαρό πως θα πορευθούμε πια με έναν προϋπολογισμό μακριά από τις πραγματικές και αυξημένες ανάγκες της Περιφέρειας και των Πολιτών της:

• ΕΙΚΟΝΙΚΟ - ΗΜΙΤΕΛΗ ΚΑΙ ΘΝΗΣΙΓΕΝΗ ΕΝ ΤΗ ΓΕΝΕΣΕΙ ΤΟΥ
• ΑΝΤΙΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΚΑΙ ΒΑΘΙΑ ΤΑΞΙΚΟ

Βρισκόμαστε στην ουσία μπροστά στο μεγάλο αδιέξοδο που δημιούργησε η Κυβερνητική πολιτική της παντελούς έλλειψης πόρων της αυτοδιοίκησης για να μπορέσει να καλύψει τις ανάγκες λειτουργίας της και να υλοποιήσει την αποστολή που υποτίθεται έχει αναλάβει ελέω Καλλικράτη.

Δεν θα μπορούσε άλλωστε να γίνει διαφορετικά :

• -όταν η Κυβέρνηση δεν κοστολόγησε- παρά τις δικές της προβλέψεις στον Καλλικράτη -τις αρμοδιότητες που ανέλαβε η αυτοδιοίκηση,
• όταν δεν εξασφάλισε τα απαραίτητα λειτουργικά του θεσμού και προώθησε απλά το ασαφές και ανασφαλές 2,4% του εισοδήματος Φυσικών και Νομικών προσώπων ή το 4% του Φ. Π. Α,
• όταν εν μια νυχτί με Υπουργικές Εγκυκλίους ανακάλεσε τα 800εκ που είχε εγγράψει στον προϋπολογισμό ως έσοδα της ΠΑ,
• όταν φόρτωσε στην ΠΑ τις δαπάνες μισθοδοσίας των υπαλλήλων της ΠΑ μέσω των Κ. Α. Π,
• όταν οριζόντια και με δέσμευση του Μνημονίου περικόπτει 3 δις το επόμενο διάστημα , χωρίς να γνωρίζουμε τι θα μας επιφυλάξει με το Μνημόνιο 3 και τα μεθεπόμενά του,
• όταν καμία συμμετοχή της ΠΑ δεν επιτρέπει σε διαδικασίες αναμόρφωσης του Ε. Σ. Π. Α. , που υποτίθεται πως από 1/7 θα μας αναθέσει την διαχείριση.

Αποδεικνύεται πια πως η κυβέρνηση δεν θέλει τα Περιφερειακά απλά ως «φτωχούς συγγενείς» μιας κατά ευφημισμό Αυτοδιοίκησης αλλά αποβλέπει να τα καταστήσει σε πρώτη φάση απόλυτα συνένοχους μιας πολιτικής σταδιακής «κοινωνικής πτώχευσης» και σε δεύτερο στάδιο σε ένα φορέα που θα τραβάει και θα χωνεύει τις λαϊκές αντιδράσεις που ήδη έχουν ξεσπάσει.

Προκύπτει λοιπόν η ανάγκη για έναν διαφορετικό ρόλο της Περιφέρειας πέραν του διεκπεραιωτή, του διαχειριστή και του εκτελεστικού βραχίονα που της επιφυλάσσει η Κυβερνητική πολιτική.

Σήμερα η αιρετή Αυτοδιοίκηση για να διαφυλάξει το στοιχειώδες του κύρους της και να ανταποκριθεί στο ελάχιστο των υποχρεώσεών της, ένα και μοναδικό έχει να κάνει.

• Να απορρίψει τις κυβερνητικές επιλογές.
• Να διεκδικήσει όσα της στερούν και της ανήκουν, τα στοιχειώδη για να ανταποκριθεί στην αποστολή της.
• Να ηγηθεί των κοινωνικών αγώνων που ήδη αναπτύσσονται.
• Να ενθαρρύνει και να λάβει αυτόνομες πρωτοβουλίες κοινωνικής αλληλεγγύης στους πολίτες και τις ομάδες που πλήττονται από την λαίλαπα του Μνημονίου.

Θα κλείσω με ένα παράδειγμα τοπικά ενδιαφέρον, χρονικά επίκαιρο αλλά και κυρίως αντιπροσωπευτικό της σημερινής κατάστασης , του πως φτάσαμε ως εδώ, που οδηγεί η κυβερνητική πολιτική , τι θα λυθεί για το λαό , που αποτελεί και τον πυρήνα της ομιλίας του σ/φου Γιάννη.

Πολλή συζήτηση γίνεται σήμερα για τον οργανισμό της Κωπαίδας. Από τους αγρότες μας που ψάχνονται γιατί τόσα χρόνια δεν γίνονται βασικά έργα εκσυγχρονισμού και επισκευών στις υποδομές της Κωπαίδας.

Από τους Παγκαλιδείς της Κυβέρνησης και του Υπουργείου Γεωργίας για την ρεμούλα δήθεν ενός οργανισμού που οι ίδιοι εξέθρεφαν τόσα χρόνια βολεύοντας ημετέρους και που δήθεν έπρεπε να είχε καταργηθεί εδώ και 50 χρόνια. Από τα ΜΜΕ του Σαββατοκύριακου που πρόβαλλαν την λογική της κατάργησης του οργανισμού, την πώληση των βασικών κοινωνικής ιδιοκτησίας υποδομών του και την δημιουργία ενός νέου φορέα που θα προκύψει από την σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στη λογική των ΣΔΙΤ που θα διαχειρίζεται το κωπαιδικό πεδίο, δηλ την παραγωγική ικανότητα των εδαφών του και του υδάτινου πλούτου του. Ας κάνουμε τις αναλογίες, ας σκεφθούμε που μας σπρώχνουν προετοιμάζοντας μας ιδεολογικά να δεχθούμε και τον θάνατό μας.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

* Ομιλία του Νίκου Στουπή στην συγκέντρωση για την οικονομική κρίση στην Λιβαδειά με τον Γιάννη Δραγασάκη.